اثر باکتری‌های محرک رشد گیاه بر عملکرد و اجزای عملکرد برنج تحت سطوح مختلف ورمی‌کمپوست

حاصلخیزی خاک نقش مهمی در جذب عناصر غذایی توسط گیاه بازی می‌کند که مهم‌ترین عامل حاصلخیزی خاک، افزایش ماده آلی خاک می‌باشد. به­­ همین منظور آزمایشی به­ صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک­ های کامل تصادفی با سه تکرار در اراضی اطراف شهرستان صومعه‌سرا انجام شد. فاکتورهای آزمایشی شامل سطوح مصرف ورمی‌کمپوست (بدون کود، 5 و 10 تن در هکتار) و استفاده از باکتری‌های محرک رشد گیاه (عدم تلقیح، ازتوباکتر و آزوسپریلوم) برای تلقیح بذر بودند. نتایج نشان داد که برهمکنش ورمی‌کمپوست و باکتری­ بر مقدار کلروفیل برگ، تعداد پنجه، طول بوته، تعداد دانه پر در خوشه، عملکرد بیولوژیک و عملکرد شلتوک در سطح احتمال یک درصد معنی ­دار بود. حداکثر عملکرد شلتوک از تیمار ۱۰ تن در هکتار ورمی‌کمپوست + آزوسپریلوم با میانگین 7096 کیلوگرم در هکتار به ­دست آمد، که نسبت به تیمار شاهد، به میزان 31/28 درصد و تیمار ۱۰ تن در هکتار مصرف ورمی‌کمپوست + عدم تلقیح، به میزان 27/47 درصد افزایش نشان داد. همچنین حداکثر غلظت فسفر و پتاسیم دانه از تیمار ۱۰ تن در هکتار ورمی‌کمپوست­ + آزوسپریلیوم به­ دست آمد، درحالی‌که بیش‌ترین غلظت نیتروژن دانه از تیمار ۵ تن در هکتار ورمی‌کمپوست + ازتوباکتر، مشاهده شد. بنابراین با توجه به نتایج به­ دست آمده برای حصول حداکثر عملکرد برنج، کاربرد ۱۰ تن در هکتار ورمی‌کمپوست به همراه تلقیح بذر با آزوسپریلوم پیشنهاد می‌شود.